فضا ، انسان ، محاسبه

هر وجود حقيقي در بستر و يا محيطي موجود ميگردد كه آنرا فضا ميناميم ، به بيان ديگر فضا بستر و محيط آفرينش جهان حقيقي است.
فضا اولين قرارداد ، پيش فرض و شالوده جهان حقيقي ميباشد، و در اين راه هر چه كه " در جهان حقيقي " پديدار و يا ساخته ميگردد را شامل ميشود.
بايد گفت كه ماهييت فضا خود نيز حقيقي است ( در ذهن ساخته ميگردد ) .
درفضا عناصر اساسي حقيقي، مانند ماهييت ويا محدوده تعريف و مشخص ميگردند.
با پديد آمدن فضا مولفه هاي جديدي همچون اندازه ، فاصله ، بُعد ، نهايت ، حركت ، زمان ، ابتدا ، و ... به وجود مي آيند. كه با توجه به ساختار و ماهييت هر فضا متغيير و يا متفاوت ميباشند.
قراردادِ فضا ، تعيين كننده محدوده جهان حقيقي است ، اين محدوده هر چه كه باشد مبنا فرض ميگردد.
نكته بسيار مهم اينست كه جهان واقعي استعداد داشتن مولفه هاي حقيقي را ندارد از اين رو فضا سواي ريشه واقعي آن ( بخش فيزيكي يا مادي آن مانند مقدار انرژي كه براي به وجود آوردن آن بكار ميبريم )، كاملاً حقيقي ميباشد.
باتوجه به آنچه گفته شد ، بطور كلي ميتوان ويژگي هاي زير را براي فضا بر شمرد.
• فضا واقعي نيست
• فضا حقيقيست
• فضا قرارداد است
• فضا فرض است
• فضا مبناست
• فضا محدود است
هستي، قرارداد فضا
آنچنانكه پيشتر در مطلب "هستي" رفت قبول وجود هستي قرارداديست، و اين قرارداد را فضا ميناميم، بطور كلي در فضا عناصر وجود و آفرينش تعريف ميگردند.
بطور مثال اچ تي ام ال ( HTML ) كه قرارداديست براي به وجود آمدن فضايي بنام وب جهاني ( اينترنت)، اين مثال گونه ايست ازفضا سازي تعقلي.
اما فضاها ديگري نيزدرحوزه هاي ديگر انديشه موجود ميشوند بطور مثال فضاهاي افسانه اي و يا ديني كه خود بيشتر در فضاي تخيل ممكن ميگردند.
انسان زير گروه حيواني بشريت است كه در دسته موجودات زنده قرار ميگيرد.
ويژگي اساسي كه اين دستگاه زنده را از ديگر حيوانات مشخص مينمايند، قدرتي است كه آنرا محاسبه مينامند، به ديگر بيان انسان حيواني است محاسب.
پس از آنكه داده هاي خام، به توسط اعضاي حسي از جهان واقعيت به مغز رسيد برنامه هاي پنجگانه ( بينائي، شنوائي، چشائي، بويائي و لامسه ) اين داده ها را با توجه به برنامه ريزي ماهوي خود تبديل قالب به جلوه هائي مينمايند كه درك مستقيم وظاهري انسان از جهان واقع ميباشد، اين جلوه ها كه همان اعمال ديدن، شنيدن، چشيدن، بوئيدن و لمس كردن ميباشند در ميان انسان و حيوان و حتي حشرات نيز مشترك بوده و شكل ظاهري جهان واقعيت را بطور مستقيم بر آنان ترسيم ميسازد. اين احساسات گاهاً در ديگر موجودات زنده بسيار قوي تر و متكامل تر از همان احساسات در انسان ميباشد همانطور كه شنوائي در خفاش، بينائي در عقاب، بويائي در سگ و يا لامسه در مار، اما آنچه گونه انسان را بطور اخص از ديگرموجودات زنده جدا ميسازد برنامه اي بنام حساب است. اين برنامه تمامي اطلاعات وارده از جهان واقع به مغز را به قالب ديگري برده كه آنرا اطلاعات حسابي ميناميم. در حقيقت اطلاعات در مغز انسان علاوه بر آنكه بصورت مستقيم حس ميگردد، بطور مثال ديده يا شنيده ميشود علاوه بر آن محاسبه گشته، رياضيات و قوانين حاكم برآن معلوم و مكشوف ميشوند.
بطور عادي ما انسانها براي رفتار خود محتاج به دليل هستيم، در صورتي كه داده هاي جديد و تازه اي از جهان واقع در يافت نمائيم، ماهيت دستگاه محاسب بطور خودكار آغاز به پردازش اطلاعات مينمايد تا با تجزيه و كنكاش در آن قائده، فرمول و اساس بنيادين ساختارهاي رسيده را در يابد، پس از هر مرحله از پردازش ماحصل و اطلاعات جديد در حافظه ذخيره شده و اين توانائي فراهم ميگردد كه اين نتايج همزمان با ديگر موجودات اطلاعاتي قبلي ساختار بر نامه محاسب را تكميل و بهينه سازند و مورد استفاده مجدد قرار گيرند، جستجو در اطلاعات و داشته هاي مغزي را تفكر مينامند. تفكر نمونه اي از برنامه هاي عقلي و زير مجموعه برنامه محاسب ميباشد.
مزيت دستگاه محاسب در انسان او را به برنامه ريزي، استفاده از ابزار و در اختيار گرفتن برنامه هائي كه در دستگاه وجودي او به صورت كليدي و خودكار( مانند غرايض) وجود دارد قادر ميسازد.
عليرغم آنكه ويژگي محاسبه را در ديگر حيوانات نيز كمابيش ميتوان مشاهده نمود اما بزرگي حجم مغز در انسان سبب پيدايش ساختار خاصي از دستگاه حافظه، با توان ذخيره سازي بالا ميگردد.
حجم مغزي و حافظه رشد يافته و همچنين قدرت پردازش سريع اطلاعات عوامل اصلي ساختاري دستگاه مغزانسانند.
گذشتن فضاي ذخيره سازي و سرعت پردازش اطلاعات از حد مشخصي در دستگاه مغز پيدايش برنامه استثنائي محاسبه را موجب ميگردد. اين برنامه موجد و سر چشمه پر قدرت ترين برنامه ها چون تعقل، تفكر، تخيل، تكلم و ... ميباشد.
اين برنامه ها منجر به انجام عمليات و سلسله واكنشهائي در دستگاه موجود زنده ميگردند كه آنانرا رفتار ميناميم. مجموعه اين رفتارها را شخصيت گويند.
نهايتاً انكه محاسبه بر نامه ايست كه هر گاه موجودي بدان دست يابد او را بشر مينامند.
منبع:falsafe.blogspot.com
ارسال توسط کاربر محترم سایت : sabamm